Δεν είναι η ζύμη, δεν είναι το φύλλο, δεν είναι η γέμιση, δεν είναι ο φούρνος, μήτε το ταψί. Είναι το να καταφέρεις να τα κλείσεις όλα σε ένα κομμάτι και να προσφέρεις αυτή την απλή γαστρονομία στους πελάτες σου. Γιατί δεν είναι δύσκολο να φτιάξεις μια πίτα. Το δύσκολο είναι να φτιάξεις μια πίτα που θα μπορεί να ταξιδέψει με μία μπουκιά στις αναμνήσεις, τις μνήμες και τις μυρωδιές του χωριού.
Η λατρεία της πίτας ξεκινά από τα πήλινα αγγεία των Καρχηδονίων. Κάνει μια στάση στη Ρώμη, όπου στην αρχή είχε αλεύρι, ρύζι ή σιμιγδάλι ζυμωμένο με αυγά, τυρί και μέλι, και μετά κρέας και εντόσθια ζώων. Στην αρχαία Ελλάδα, λάτρευαν μια πίτα που την έλεγαν "μυτλωτό" και είχε γέμιση από τυρί, μέλι και λάδι. Γιατί να φτιάξετε πίτα; Γιατί είναι ένα φθηνό, πλήρες και χορταστικό γεύμα που διατηρείται για πολλές μέρες!
Το μόνο δύσκολο είναι να αποφασίσετε τι θα φτιάξετε: Θα είναι αλμυρή ή γλυκιά; Με χωριάτικο φύλλο, σφολιάτα ή κουρού; Με γέμιση απλή ή πλούσια; Στριφτή ή κανονική; Νηστίσιμη ή όχι, σπανακόπιτες, τυρόπιτες, μανιταρόπιτες, κρεατόπιτες, γαλατόπιτες, στεγνόπιτες, βασιλόπιτες και ό,τι βάζει ο νους μας…
Οι πιο ιδιαίτερες είναι οι πίτες που έρχονται από την Αγγλία. Σε αυτές μπαίνουν όλα τα υλικά στο ταψί και επικαλύπτονται με φύλλο σφολιάτας ή πουρέ πατάτας. Σημαντικό και ξεχωριστό κεφάλαιο, η γλυκιά μηλόπιτα στην οποία κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί, αφού ταιριάζει τέλεια με ένα φλιτζάνι τσάι.
Ποιος φοβάται να ανοίξει φύλλο;
Το άνοιγμα του σπιτικού παραδοσιακού φύλλου θέλει τέχνη και μεράκι. Ευτυχώς σήμερα υπάρχουν ποιοτικά έτοιμα που εύκολα ξεγελούν. Τι χρειαζόμαστε για να ανοίξουμε φύλλο; Έναν πλάστη, ένα πλαστήρι, αγνά υλικά, ένα ταψί “σινί”, να ξέρουμε τι σημαίνει στην πράξη η φράση «όσο πάρει» και υπομονή για να αντισταθούμε στην εξαίσια μυρωδιά.
Μυστικό tip: λίγο ξιδάκι χαρίζει το πιο τραγανό φύλλο!
